Εργαστήριο: Στροφείς Νοήματος
Τρίτη 26 Φεβουαρίου 2018
Ώρα έναρξης 11:00 πμ
Πλατεία Δικαιοσύνης, Αθήνα
Υπεύθυνες Εργαστηρίου: Γεωργία Ατζάμπου, Χρυσούλα Καραδήμα
Συμμετέχουν οι χορεύτριες: Πηγή Λομπότεση, Άννα Ουζουνίδου
“Στη λήθη και όχι στη μνήμη είναι το σημείο εκκίνησης για την αξιοποίηση της εμπειρίας” W. Benjamin – Μονόδρομος
Το εργαστήριο επιχειρεί να εισάγει την ιδέα της κίνησης του σώματος στο χώρο με δύο τρόπους:
α/ ως εργαλείο οργάνωσης της αντίληψης
β/ ως μορφή οργάνωσης και δράσης που εναποτίθεται και αλληλεπεδρά με το συγκεκριμένο χωρικό πεδίο
Σε αυτό το πλαίσιο το εργαστήριο έχει διπλή στόχευση σε σχέση με το μάθημα:
Αφενός η χορογραφημένη κινητική δράση (performance ) μεταξύ των δύο χορευτριών να εκληφθεί ως έναυσμα για την οργάνωση σχέσεων, χωρικών συνδέσεων και δράσεων σχετικές με τα πιθανά “εκθεσιακά αντικείμενα”, αφετέρου να ενεργοποιήσει μέσω της κιναισθησίας, βιωματικές αναγνώσεις του χωρικού πεδίου.
Κεντρική έννοια για το συσχετισμό της performance με την πλοήγηση στο φυσικό χώρο και την οργάνωσή του, είναι η έννοια του cue. Τα cues στην performance είναι λέξεις κινήσεις, θέσεις στο χώρο και γενικα σινιάλα που πυροδοτούν μία μεταβολή στην εξέλιξη δράσης.
Α. Μέρος-Εισαγωγή
Παρακολούθηση κινητικής φόρμας/ δράσης από τις χορεύτριες.
Οι σπουδαστές/τριες αρχικά θα παρακολουθήσουν μια σύντομη performance σε τέσσερα μέρη.
Οι χορεύτριες χρησιμοποιώντας κινητικές φράσεις θα αναγνώσουν τον χώρο με συμβολικό τρόπο. Πιο συγκεκριμένα θα εκτελέσουν μετακίνηση στον χώρο , patterns , εγγύτητα , κινητικές φράσεις εκτελεσμένες με διαφορετικές ποιότητες , body design , cues, δομημένους αυτοσχεδιασμούς .
> Ζητούμενο είναι κατά τη διάρκεια της κάθε δράσης να σχεδιαστούν διαγράμματα και να δοθούν λέξεις- έννοιες που να αποδίδουν τη σχέση των δύο χορευτριών και τη σχέση τους με το χώρο.
- Μέρος-Βιωματική αναγνώριση του χώρου /Αναγνώριση των cues του χώρου
Άσκηση 1 : Περιπλάνηση με πλήρη σωματική συνείδηση
Οι σπουδαστές/τριες καλούνται να αναγνώσουν το χώρο με το σώμα τους.
Περπατούν με αφυπνισμένες αισθήσεις εξερευνώντας τα διάφορα σημεία του χώρου. Έχουν τη δυνατότητα να πειραματιστούν με το περπάτημα. Το περπάτημα σταδιακά αποκτά τα χαρακτηριστικά της περιπλάνησης ως τέχνης η οποία δεν είναι η αργόσυρτη αλλαγή κτιριακού περιβάλλοντος αλλά η πυροδότηση αναπάντεχων εφήμερων συμβάντων. Μια εικόνα, ένας ήχος, μια μυρωδιά, η υφή, η αίσθηση του οικείου/ ανοίκειου (cues) λειτουργούν όχι σαν απλά ερεθίσματα αλλά σαν αιφνίδιες αποκαλύψεις του χώρου.
Αυτή η κινητική σύνθεση – περπάτημα θα επαναληφθεί δύο φορές .
Η πρώτη φορά θα εχει διαισθητικό χαρακτήρα για τον εντοπισμό των cues και των ενδιάμεσων περιοχών τους.
Παρατηρούμε:
-Το pattern, γραμμικό ή καμπύλο,
-Tο χρόνο (το ρυθμό που αποκτά το περπάτημα), γρήγορα – αργά, με παύσεις, τα σημεία του χώρου που δημιουργούν αυτές τις χρονικές διαφορές – αποφάσεις.
– Tην εγγύτητα των σωμάτων, που συν-κινούνται και εισάγουν το στοιχείο της τυχαιότητας,
-Tο εν δυνάμει μοτίβο περπατήματος, το οποίο παράγεται και επαναλαμβάνεται.
Τη δεύτερη φορά η μετακίνηση στο χώρο θα γίνει με εμπρόθετο τρόπο αποφασίζοντας τις διαδρομές ανάμεσα στα cues ορίζοντας ταυτόχρονα τις ποιότητες της κίνησης:
Ρυθμό, χρονικότητα, είδος βαδίσματος, παύσεις, στροφές κλπ.
Στόχος της άσκηση είναι να γίνει κατανοητός ο χώρος με το σώμα. Στο τέλος της άσκησης έχει αποκτηθεί μια γνώση του προσωπικού περπατήματος και των σημείων του χώρου (cues) τα οποία πυροδότησαν τις αισθήσεις. Για παράδειγμα σημεία έντονης μεταβολής της εμπειρίας ή της ατμόσφαιρας, εκτροπή προς το αναπάντεχο, έναρξη μιας αλληλουχίας συνειρμών, αναφορών σημεία πολλαπλών επιλογών.
> Ζητούμενo είναι να κρατηθούν σημειώσεις υπό μορφή λέξεων, σκιτσων, διαγραμμάτων της διαδρομής που έχει διανυθεί στο χώρο , όσο και τα cues που έχουν εντοπισθεί.
Άσκηση 2: Δυαδικότητα
Οι σπουδαστές/στριες χωρίζονται σε ζεύγη Α και Β και ακολουθούν την εξής οδηγία : ο Α ανακαλεί τη διαδρομή του και τον τρόπο βάδισης από την άσκηση 1 ενώ ο Β ακολουθεί τον Α αντιγράφοντας τον τρόπο και τις ποιότητες του περπατήματος του Α όχι μηχανικά αλλά βιώνοντας την κιναισθητική εμπειρία .
Επανάληψη αντιστρέφοντας τους ρόλους .
Στο τέλος της άσκησης το κάθε ζεύγος συζητάει και καταγράφει τη σωματική εμπειρία επισημαίνοντας, τα cues , τις μεταξύ τους ομοιότητες και διαφορές, τις χωρικές σχέσεις που δημιουργούνται.
> Ζητούμενο της άσκησης είναι οι σπουδαστές/στριες να περιγράψουν υπό μορφή λέξεων, σκίτσων, διαγραμμάτων ο ένας την περιπλάνηση του άλλου.
Οι σπουδαστές πρέπει να έχουν μαζί τους τυπωμένο σε Α4, 4 φορές το δοσμένο υπόβαθρο, μπλόκ για σκίτσα, κόκκινο μαρκαδοράκι, η κόκκινο μολύβι, φωτογραφική μηχανή και όποιο άλλο εκφραστικό μέσο προτιμούν.